<?xml version="1.0" encoding="UTF-8" ?>

<!DOCTYPE manualpage SYSTEM "/style/manualpage.dtd">

<?xml-stylesheet type="text/xsl" href="/style/manual.tr.xsl"?>

<manualpage metafile="perf-tuning.xml.meta">

<parentdocument href="./">Çeşitli Belgeler</parentdocument>

<title>Apache’de Başarımın Arttırılması</title>

<summary>

<p>Apache 2.x, esneklik, taşınabilirlik ve başarım arasında bir denge

sağlamak üzere tasarlanmış genel amaçlı bir HTTP sunucusudur. Başka

sunucularla kıyaslama denemelerinde öne geçmek üzere tasarlanmamış

olsa da Apache 2.x gerçek yaşamda karşılaşılan pek çok durumda oldukça

yüksek bir başarıma ulaşacak yetenektedir.</p>

<p>Apache 1.3 ile karşılaştırıldığında 2.x sürümleri toplam veri hızını

ve ölçeklenebilirliği arttırmak için pek çok en iyileme seçeneği

içerir. Bu iyileştirmelerin pek çoğu zaten öntanımlı olarak etkin

olmakla birlikte derleme ve kullanım sırasında başarımı önemli ölçüde

etkileyebilen yapılandırma seçenekleri de mevcuttur. Bu belgede, bir

Apache 2.x kurulumunda sunucu yöneticisinin sunucunun başarımını

arttırmak amacıyla yapılandırma sırasında neler yapabileceğinden

bahsedilmiştir. Bu yapılandırma seçeneklerinden bazıları, httpd’nin

donanımın ve işletim sisteminin olanaklarından daha iyi

yararlanabilmesini sağlarken bir kısmı da daha hızlı bir sunum için

yöneticinin işlevsellikten ödün verebilmesini olanaklı kılar.</p>

</summary>

<section id="hardware">

<title>Donanım ve İşletim Sistemi ile İlgili Konular</title>

<p>HTTP sunucusunun başarımını etkileyen en önemli donanım bellektir

(RAM). Bir HTTP sunucusu asla takaslama yapmamalıdır. Çünkü takaslama,

kullanıcının "yeterince hız" umduğu noktada sunumun gecikmesine sebep

olur. Böyle bir durumda kullanıcılar yüklemeyi durdurup tekrar

başlatma eğilimindedirler; sonuçta yük daha da artar. <directive

module="mpm_common" >MaxClients</directive> yönergesinin değerini

değiştirerek takaslamaya sebep olabilecek kadar çok çocuk süreç

oluşturulmasını engelleyebilirsiniz ve böyle bir durumda bunu mutlaka

yapmalısınız. Bunun için yapacağınız işlem basittir: <code>top</code>

benzeri bir araç üzerinden çalışan süreçlerinizin bir listesini alıp

Apache süreçlerinizin ortalama büyüklüğünü saptayıp, mevcut bellekten

bir kısmını diğer süreçler için ayırdıktan sonra kalan miktarı bu

değere bölerseniz yönergeye atayacağınız değeri bulmuş olursunuz.</p>

<p>Donanımın diğer unsurları için kararı siz verin: Daha hızlı işlemci,

daha hızlı ağ kartı, daha hızlı disk; daha hızlının ne kadar hızlı

olacağını deneyimlerinize bağlı olarak tamamen sizin ihtiyaçlarınız

belirler.</p>

<p>İşletim sistemi seçimi büyük oranda yerel ilgi konusudur. Fakat yine

de, genelde yararlılığı kanıtlanmış bazı kurallar bu seçimde size

yardımcı olabilir:</p>

<ul>

<li>

<p>Seçtiğiniz işletim sisteminin (çekirdeğin) en son kararlı

sürümünü çalıştırın. Bir çok işletim sistemi, son yıllarda TCP

yığıtları ve evre kütüphaneleri ile ilgili belirgin iyileştirmeler

yapmışlar ve yapmaktadırlar.</p>

</li>

<li>

<p>İşletim sisteminiz <code>sendfile</code>(2) sistem çağrısını

destekliyorsa bunun etkinleştirilebildiği sürümün kurulu olması

önemlidir. (Örneğin, Linux için bu, Linux 2.4 ve sonraki sürümler

anlamına gelirken, Solaris için Solaris 8’den önceki sürümlerin

yamanması gerektirdiği anlamına gelmektedir.)

<code>sendfile</code> işlevinin desteklendiği sistemlerde Apache 2

duruk içeriği daha hızlı teslim etmek ve işlemci kullanımını

düşürmek amacıyla bu işlevselliği kullanacaktır.</p>

</li>

</ul>

</section>

<section id="runtime">

<title>Çalışma Anı Yapılandırması ile İlgili Konular</title>

<related>

<modulelist>

<module>mod_dir</module>

<module>mpm_common</module>

<module>mod_status</module>

</modulelist>

<directivelist>

<directive module="core">AllowOverride</directive>

<directive module="mod_dir">DirectoryIndex</directive>

<directive module="core">HostnameLookups</directive>

<directive module="core">EnableMMAP</directive>

<directive module="core">EnableSendfile</directive>

<directive module="core">KeepAliveTimeout</directive>

<directive module="prefork">MaxSpareServers</directive>

<directive module="prefork">MinSpareServers</directive>

<directive module="core">Options</directive>

<directive module="mpm_common">StartServers</directive>

</directivelist>

</related>

<section id="dns">

<title><code>HostnameLookups</code> ve DNS ile ilgili diğer konular</title>

<p>Apache 1.3 öncesinde, <directive module="core"

>HostnameLookups</directive> yönergesinin öntanımlı değeri

<code>On</code> idi. İstek yerine getirilmeden önce bir DNS sorgusu

yapılmasını gerektirmesi sebebiyle bu ayarlama her istekte bir

miktar gecikmeye sebep olurdu. Apache 1.3’ten itibaren yönergenin

öntanımlı değeri <code>Off</code> yapılmıştır. Eğer günlük

dosyalarınızda konak isimlerinin bulunmasını isterseniz, Apache ile

birlikte gelen <program>logresolve</program> programını

kullanabileceğiniz gibi günlük raporlarını çözümleyen Apache ile

gelmeyen programlardan herhangi birini de kullanabilirsiniz.</p>

<p>Günlük dosyaları üzerindeki bu işlemi sunucu makinesi dışında

günlük dosyasının bir kopyası üzerinde yapmanızı öneririz. Aksi

takdirde sunucunuzun başarımı önemli ölçüde etkilenebilir.</p>

<p><directive module="mod_access_compat">Allow</directive> veya

<directive module="mod_access_compat">Deny</directive>

yönergelerinde IP adresi yerine bir konak veya alan ismi

belirtirseniz, iki DNS sorguluk bir bedel ödersiniz (biri normal,

diğeri IP taklidine karşı ters DNS sorgusu). Başarımı en iyilemek

için bu yönergelerde mümkün olduğunca isim yerine IP adreslerini

kullanınız.</p>

<p><directive module="core" >HostnameLookups</directive>

yönergelerinin <code>&lt;Location /server-status&gt;</code> gibi

bölüm yönergelerinin içinde de yer alabileceğini unutmayın. Bu gibi

durumlarda DNS sorguları sadece istek kuralla eşleştiği takdirde

yapılacaktır. Aşağıdaki örnekte <code>.html</code> ve

<code>.cgi</code> dosyalarına yapılan istekler hariç DNS sorguları

iptal edilmektedir:</p>

<example>

HostnameLookups off<br />

&lt;Files ~ "\.(html|cgi)$"&gt;<br />

<indent>

HostnameLookups on<br />

</indent>

&lt;/Files&gt;

</example>

<p>Yine de bazı CGI’lerin DNS isimlerine ihtiyacı olursa bu CGI’lerin

bu ihtiyaçlarına yönelik olarak <code>gethostbyname</code> çağrıları

yapabileceğini gözardı etmeyiniz.</p>

</section>

<section id="symlinks">

<title><code>FollowSymLinks</code> ve

<code>SymLinksIfOwnerMatch</code></title>

<p>URL uzayınızda geçerli olmak üzere bir <code>Options

FollowSymLinks</code> yoksa veya <code>Options

SymLinksIfOwnerMatch</code> yönergeleri varsa, Apache her sembolik

bağın üzerinde bazı sınamalar yapmak için ek bir sistem çağrısından

başka istenen her dosya için de ayrı bir çağrı yapacaktır.</p>

<example><title>Örnek:</title>

DocumentRoot /siteler/htdocs<br />

&lt;Directory /&gt;<br />

<indent>

Options SymLinksIfOwnerMatch<br />

</indent>

&lt;/Directory&gt;

</example>

<p>Bu durumda <code>/index.html</code> için bir istek yapıldığında

Apache, <code>/siteler</code>, <code>/siteler/htdocs</code> ve<br />

<code>/siteler/htdocs/index.html</code> üzerinde

<code>lstat</code>(2) çağrıları yapacaktır. <code>lstat</code>

sonuçları önbelleğe kaydedilmediğinden bu işlem her istekte

yinelenecektir. Amacınız gerçekten sembolik bağları güvenlik

açısından sınamaksa bunu şöyle yapabilirsiniz:</p>

<example>

DocumentRoot /siteler/htdocs<br />

&lt;Directory /&gt;<br />

<indent>

Options FollowSymLinks<br />

</indent>

&lt;/Directory&gt;<br />

<br />

&lt;Directory /sitem/htdocs&gt;<br />

<indent>

Options -FollowSymLinks +SymLinksIfOwnerMatch<br />

</indent>

&lt;/Directory&gt;

</example>

<p>Böylece <directive module="core">DocumentRoot</directive> altındaki

dosyalar için fazladan bir çağrı yapılmasını engellemiş olursunuz.

Eğer bazı bölümlerde <directive module="mod_alias"

>Alias</directive>, <directive module="mod_rewrite"

>RewriteRule</directive> gibi yönergeler üzerinden belge kök

dizininizin dışında kalan dosya yollarına sahipseniz benzer

işlemleri onlar için de yapmalısınız. Sembolik bağ koruması yapmamak

suretiyle başarımı arttırmak isterseniz, <code>FollowSymLinks</code>

seçeneğini her yerde etkin kılın ve

<code>SymLinksIfOwnerMatch</code> seçeneğini asla

etkinleştirmeyin.</p>

</section>

<section id="htacess">

<title><code>AllowOverride</code></title>

<p>Genellikle <code>.htaccess</code> dosyaları üzerinden yapıldığı

gibi URL uzayınızda geçersizleştirmelere izin veriyorsanız, Apache

her dosya bileşeni için bu <code>.htaccess</code> dosyalarını açmaya

çalışacaktır.</p>

<example><title>Örnek:</title>

DocumentRoot /siteler/htdocs<br />

&lt;Directory /&gt;<br />

<indent>

AllowOverride all<br />

</indent>

&lt;/Directory&gt;

</example>

<p>Bu durumda <code>/index.html</code> sayfasına yapılan bir istek için

Apache, <code>/.htaccess</code>, <code>/siteler/.htaccess</code> ve

<code>/siteler/htdocs/.htaccess</code> dosyalarını açmaya

çalışacaktır. Çözüm <code>Options FollowSymLinks</code> durumunun

benzeridir; başarımı arttırmak için dosya sisteminizin her yerinde

<code>AllowOverride None</code> olsun.</p>

</section>

<section id="negotiation">

<title>Dil Uzlaşımı</title>

<p>Başarımı son kırıntısına kadar arttırmak istiyorsanız, mümkünse

içerik dili uzlaşımı da yapmayın. Dil uzlaşımından yararlanmak

isterken büyük başarım kayıplarına uğrayabilirsiniz. Böyle bir

durumda sunucunun başarımını arttırmanın tek bir yolu vardır. </p>

<example>

DirectoryIndex index

</example>

<p>Yukarıdaki gibi bir dosya ismi kalıbı kullanmak yerine, aşağıdaki

gibi seçenekleri tam bir liste halinde belirtin:</p>

<example>

DirectoryIndex index.cgi index.pl index.shtml index.html

</example>

<p>Buradaki sıralama öncelik sırasını belirler; yani,

öncelikli olmasını istediğiniz seçeneği listenin başına

yazmalısınız.</p>

<p>İstenen dosya için <code>MultiViews</code> kullanarak dizini

taratmak yerine, gerekli bilgiyi tek bir dosyadan okutmak suretiyle

başarımı arttırabilirsiniz. Bu amaçla türeşlem

(<code>type-map</code>) dosyaları kullanmanız yeterli olacaktır.</p>

<p>Sitenizde içerik dili uzlaşımına gerek varsa, bunu <code>Options

MultiViews</code> yönergesi üzerinden değil, türeşlem dosyaları

kullanarak yapmayı deneyin. İçerik dili uzlaşımı ve türeşlem

dosyalarının oluşturulması hakkında daha ayrıntılı bilgi edinmek

için <a href="/content-negotiation.html">İçerik Uzlaşımı</a>

belgesine bakınız.</p>

</section>

<section>

<title>Bellek Eşlemleri</title>

<p>Apache’nin SSI sayfalarında olduğu gibi teslim edilecek dosyanın

içeriğine bakma gereği duyduğu durumlarda, eğer işletim sistemi

<code>mmap</code>(2) ve benzerlerini destekliyorsa çekirdek normal

olarak dosyayı belleğe kopyalayacaktır.</p>

<p>Bazı platformlarda bu belleğe eşleme işlemi başarımı arttırsa da

başarımın veya httpd kararlılığının zora girdiği durumlar

olabilmektedir:</p>

<ul>

<li>

<p>Bazı işletim sistemlerinde işlemci sayısı artışına bağlı

olarak, <code>mmap</code> işlevi <code>read</code>(2) kadar iyi

ölçeklenmemiştir. Örneğin, çok işlemcili Solaris sunucularda

<code>mmap</code> iptal edildiği takdirde içeriği sunucu

tarafından işlenen dosyalar üzerinde bazen daha hızlı işlem

yapılabilmektedir.</p>

</li>

<li>

<p>Belleğe kopyalanacak dosya NFS üzerinden bağlanan bir dosya

sistemindeyse ve dosya başka bir NFS istemcisi makine tarafından

silinmiş veya dosyanın boyutu değiştirilmişse sunucunuz dosyaya

tekrar erişmeye çalıştığında bir hata alabilecektir.</p>

</li>

</ul>

<p>Böyle durumların olasılık dahilinde olduğu kurulumlarda içeriği

sunucu tarafından işlenecek dosyaların belleğe kopyalanmaması için

yapılandırmanıza <code>EnableMMAP off</code> satırını ekleyiniz.

(Dikkat: Bu yönerge dizin seviyesinde geçersizleştirilebilen

yönergelerdendir.)</p>

</section>

<section>

<title><code>sendfile</code></title>

<p>Apache’nin duruk dosyalarda olduğu gibi teslim edilecek dosyanın

içeriğine bakmadığı durumlarda, eğer işletim sistemi

<code>sendfile</code>(2) desteğine sahipse çekirdek normal olarak bu

desteği kullanacaktır.</p>

<p>Bazı platformlarda <code>sendfile</code> kullanımı, okuma ve yazma

işlemlerinin ayrı ayrı yapılmamasını sağlasa da

<code>sendfile</code> kullanımının httpd kararlılığını bozduğu bazı

durumlar sözkonusudur:</p>

<ul>

<li>

<p>Bazı platformlar derleme sisteminin saptayamadığı bozuk bir

<code>sendfile</code> desteğine sahip olabilir. Özellikle

derleme işleminin başka bir platformda yapılıp

<code>sendfile</code> desteği bozuk bir makineye kurulum

yapıldığı durumlarda bu desteğin bozuk olduğu

saptanamayacaktır.</p>

</li>

<li>

<p>Çekirdek, NFS üzerinden erişilen ağ dosyalarını kendi önbelleği

üzerinden gerektiği gibi sunamayabilir.</p>

</li>

</ul>

<p>Böyle durumların olasılık dahilinde olduğu kurulumlarda içeriğin

<code>sendfile</code> desteğiyle teslim edilmemesi için

yapılandırmanıza <code>EnableSendfile off</code> satırını ekleyiniz.

(Dikkat: Bu yönerge dizin seviyesinde geçersizleştirilebilen

yönergelerdendir.)</p>

</section>

<section id="process">

<title>Süreç Oluşturma</title>

<p>Apache 1.3 öncesinde <directive module="prefork"

>MinSpareServers</directive>, <directive module="prefork"

>MaxSpareServers</directive> ve <directive module="mpm_common"

>StartServers</directive> ayarları, başka sunucularla kıyaslama

denemelerinde olağanüstü kötü sonuçlar alınmasına sebep olmaktaydı.

Özellikle uygulanan yükü karşılamaya yetecek sayıda çocuk süreç

oluşturulması aşamasında Apache’nin elde ettiği ivme bunlardan

biriydi. Başlangıçta <directive module="mpm_common"

>StartServers</directive> yönergesiyle belli sayıda süreç

oluşturulduktan sonra her saniyede bir tane olmak üzere <directive

module="prefork">MinSpareServers</directive> sayıda çocuk süreç

oluşturulmaktaydı. Örneğin, aynı anda 100 isteğe yanıt vermek için

<directive module="mpm_common" >StartServers</directive>

yönergesinin öntanımlı değeri olarak başta <code>5</code> süreç

oluşturulduğundan kalan süreçler için 95 saniye geçmesi gerekirdi.

Sık sık yeniden başlatılmadıklarından dolayı gerçek hayatta

sunucuların başına gelen de buydu. Başka sunucularla kıyaslama

denemelerinde ise işlem sadece on dakika sürmekte ve içler acısı

sonuçlar alınmaktaydı.</p>

<p>Saniyede bir kuralı, sunucunun yeni çocukları oluşturması sırasında

sistemin aşırı meşgul duruma düşmemesi için alınmış bir önlemdi.

Makine çocuk süreç oluşturmakla meşgul edildiği sürece isteklere

yanıt veremeyecektir. Böylesi bir durum Apache’nin başarımını

kötüleştirmekten başka işe yaramayacaktır. Apache 1.3’te saniyede

bir kuralı biraz esnetildi. Yeni gerçeklenimde artık bir süreç

oluşturduktan bir saniye sonra iki süreç, bir saniye sonra dört

süreç oluşturulmakta ve işlem, saniyede 32 çocuk süreç oluşturulur

duruma gelene kadar böyle ivmelenmektedir. Çocuk süreç oluşturma

işlemi <directive module="prefork" >MinSpareServers</directive>

değerine ulaşılınca durmaktadır.</p>

<p>Bu, <directive module="prefork" >MinSpareServers</directive>,

<directive module="prefork" >MaxSpareServers</directive> ve

<directive module="mpm_common" >StartServers</directive> ayarlarıyla

oynamayı neredeyse gereksiz kılacak kadar iyi sonuçlar verecek gibi

görünmektedir. Saniyede 4 çocuktan fazlası oluşturulmaya

başlandığında hata günlüğüne bazı iletiler düşmeye başlar. Bu

iletilerin sayısı çok artarsa bu ayarlarla oynama vakti gelmiş

demektir. Bunun için <module>mod_status</module> çıktısını bir

kılavuz olarak kullanabilirsiniz.</p>

<p>Süreç oluşturmayla ilgili olarak süreç ölümü <directive

module="mpm_common">MaxRequestsPerChild</directive> değeri ile

sağlanır. Bu değer öntanımlı olarak <code>0</code> olup, çocuk süreç

başına istek sayısının sınırsız olduğu anlamına gelir. Eğer

yapılandırmanızda bu değeri <code>30</code> gibi çok düşük bir

değere ayarlarsanız bunu hemen kaldırmak zorunda kalabilirsiniz.

Sunucunuzu SunOS veya Solaris’in eski bir sürümü üzerinde

çalıştırıyorsanız bellek kaçaklarına sebep olmamak için bu değeri

<code>10000</code> ile sınırlayınız.</p>

<p>Kalıcı bağlantı özelliğini kullanıyorsanız, çocuk süreçler zaten

açık bağlantılardan istek beklemekte olacaklardır. <directive

module="core">KeepAliveTimeout</directive> yönergesinin öntanımlı

değeri <code>5</code> saniye olup bu etkiyi en aza indirmeye yönelik

süredir. Burada ağ band genişliği ile sunucu kaynaklarının kullanımı

arasında bir seçim yapmak söz konusudur. Hiçbir şey umurunuzda

değilse <a

href="http://www.hpl.hp.com/techreports/Compaq-DEC/WRL-95-4.html">

çoğu ayrıcalığın yitirilmesi pahasına</a> bu değeri rahatça

<code>60</code> saniyenin üzerine çıkarabilirsiniz.</p>

</section>

</section>

<section id="compiletime">

<title>Derleme Sırasında Yapılandırma ile İlgili Konular</title>

<section>

<title>MPM Seçimi</title>

<p>Apache 2.x, <a href="/mpm.html">Çok Süreçlilik Modülleri</a>

(MPM) adı verilen eklemlenebilir çok görevlilik modellerini

destekler. Apache’yi derlerken bu MPM’lerden birini seçmeniz

gerekir. MPM’lerden bazıları platformlara özeldir:

<module>mpm_netware</module>, <module>mpmt_os2</module> ve

<module>mpm_winnt</module>. Unix

benzeri sistemler için ise seçebileceğiniz modül sayısı birden

fazladır. MPM seçiminin httpd’nin hızında ve ölçeklenebilirliğinde

bazı etkileri olabilir:</p>

<ul>

<li><module>worker</module> modülü her biri çok evreli çok sayıda

çocuk süreç kullanımını destekler. Her evre aynı anda tek bir

bağlantıya hizmet sunar. Aynı hizmeti daha az bellek harcayarak

vermesi nedeniyle yüksek trafiğe sahip sunucularda

<module>prefork</module> modülüne göre daha iyi bir seçimdir.</li>

<li><module>prefork</module> modülü her biri tek bir evreye sahip

çok sayıda çocuk süreç kullanımını destekler. Her süreç aynı anda

tek bir bağlantıya hizmet sunar. Çoğu sistemde daha hızlı olması

nedeniyle <module>worker</module> modülüne göre daha iyi bir seçim

olarak görünürse de bunu daha fazla bellek kullanarak sağlar.

<module>prefork</module> modülünün evresiz tasarımının

<module>worker</module> modülüne göre bazı yararlı tarafları

vardır: Çok evreli sistemlerde güvenilir olmayan üçüncü parti

modülleri kullanabilir ve evrelerde hata ayıklamanın yetersiz

kaldığı platformlarda hatalarını ayıklamak daha kolaydır.</li>

</ul>

<p>Bu modüller ve diğerleri hakkında daha ayrıntılı bilgi edinmek için

<a href="/mpm.html">Çok Süreçlilik Modülleri</a> belgesine

bakınız.</p>

</section>

<section id="modules">

<title>Modüller</title>

<p>Bellek kullanımı başarım konusunda önemli olduğundan gerçekte

kullanmadığınız modülleri elemeye çalışmalısınız. Modülleri birer <a

href="/dso.html">DSO</a> olarak derlediyseniz <directive

module="mod_so">LoadModule</directive> yönergesinin bulunduğu satırı

açıklama haline getirmeniz modülden kurtulmanız için yeterli

olacaktır. Modülleri bu şekilde kaldırarak onların yokluğunda

sitenizin hala işlevlerini yerine getirdiğini görme şansına da

kavuşmuş olursunuz.</p>

<p>Ancak, eğer modülleri Apache çalıştırılabilirinin içine

gömmüşseniz istenmeyen modülleri kaldırmak için Apache'yi yeniden

derlemeniz gerekir.</p>

<p>Bu noktada bir soru akla gelebilir: Hangi modüller gerekli,

hangileri değil? Bu sorunun yanıtı şüphesiz siteden siteye değişir.

Ancak, olmazsa olmaz moüller olarak <module>mod_mime</module>,

<module>mod_dir</module> ve <module>mod_log_config</module>

modüllerini sayabiliriz. Bunlardan <code>mod_log_config</code>

olmadan da bir sitenin çalışabileceğinden hareketle bu modülün

varlığı isteğe bağlı olsa da bu modülü kaldırmanızı önermiyoruz.</p>

</section>

<section>

<title>Atomik İşlemler</title>

<p>Worker MPM'nin en son geliştirme sürümleri ve

<module>mod_cache</module> gibi bazı modüller APR'nin atomik API'sini

kullanırlar. Bu API, düşük ayarlı evre eşzamanlamasında atomik

işlemler yapar.</p>

<p>Öntanımlı olarak, APR bu işlemleri hedef işletim sistemi/işlemci

platformunda kullanılabilecek en verimli mekanizmayı kullanarak

gerçekleştirir. Günümüz işlemcilerinin çoğu, örneğin, bir atomik

karşılaştırma ve takas (CAS) işlemini donanımda gerçekleştirmektedir.

Bazı platformlarda APR'nin atomik işlemler için öntanımlı olarak daha

yavaş olan mutekslere dayalı gerçeklenimi kullanmasının sebebi eski

işlemcilerde bu tür makine kodlarının yokluğudur. Apache'yi bu tür

platformalarda günümüz işlemcileriyde çalıştırmayı düşünüyorsanız

Apache'yi derlemek için yapılandırırken en hızlı atomik işlemin

seçilebilmesi için <code>--enable-nonportable-atomics</code>

seçeneğini kullanın:</p>

<example>

/buildconf<br />

/configure --with-mpm=worker --enable-nonportable-atomics=yes

</example>

<p><code>--enable-nonportable-atomics</code> seçeneği şu platformlar

için uygundur:</p>

<ul>

<li>SPARC üzerinde Solaris<br />

APR öntanımlı olarak, SPARC/Solaris üzerinde mutekslere dayalı

atomik işlemleri kullanır. Ancak,

<code>--enable-nonportable-atomics</code> yapılandırmasını

kullanırsanız, donanım üzerinde hızlı karşılaştırma ve takas

için uygun SPARC v8plus kodunu kullanacak şekilde kod üretilir.

Apache'yi bu seçenekle yapılandırırsanız atomik işlemler daha

verimli olacak fakat derlenen Apache çalıştırılabiliri sadece

UltraSPARC kırmığı üzerinde çalışacaktır.

</li>

<li>x86 üzerinde Linux<br />

APR öntanımlı olarak, Linux üzerinde mutekslere dayalı atomik

işlemleri kullanır. Ancak,

<code>--enable-nonportable-atomics</code> yapılandırmasını

kullanırsanız, donanım üzerinde hızlı karşılaştırma ve takas

için uygun 486 kodunu kullanacak şekilde kod üretilir. Apache'yi

bu seçenekle yapılandırırsanız atomik işlemler daha verimli

olacak fakat derlenen Apache çalıştırılabiliri (386 üzerinde

değil) sadece 486 ve sonrası kırmıklarda çalışacaktır.

</li>

</ul>

</section>

<section>

<title><code>mod_status</code> ve <code>ExtendedStatus On</code>

</title>

<p><module>mod_status</module> modülünü derlemiş ve Apache'yi

yapılandırır ve çalıştırırken <code>ExtendedStatus On</code> satırını

da kullanmışsanız Apache her istek üzerinde

<code>gettimeofday(2)</code> (veya işletim sistemine bağlı olarak

<code>time(2)</code>) çağrısından başka (1.3 öncesinde) fazladan

defalarca <code>time(2)</code> çağrıları yapacaktır. Bu çağrılarla

durum raporununun zamanlama bilgilerini içermesi sağlanır. Başarımı

arttırmak için <code>ExtendedStatus off</code> yapın (zaten öntanımlı

böyledir).</p>

</section>

<section>

<title><code>accept</code> dizgilemesi ve çok soketli işlem</title>

<note type="warning"><title>Uyarı:</title>

<p>Bu bölüm, Apache HTTP sunucusunun 2.x sürümlerinde yapılan

değişikliklere göre tamamen güncellenmemiştir. Bazı bilgiler hala

geçerliyse de lütfen dikkatli kullanınız.</p>

</note>

<p>Burada Unix soket arayüzü gerçeklenirken ihmal edilen bir durumdan

bahsedeceğiz. HTTP sunucunuzun çok sayıda adresten çok sayıda portu

dinlemek için çok sayıda <directive module="mpm_common"

>Listen</directive> yönergesi kullanmakta olduğunu varsayalım. Her

soketi çalıştığını görmek için denerken Apache bağlantı için

<code>select(2)</code> kullanacaktır. <code>select(2)</code> çağrısı

bu soketin üzerinde <em>sıfır</em> veya <em>en azından bir</em>

bağlantının beklemekte olduğu anlamına gelir. Apache'nin modeli çok

sayıda çocuk süreç içerir ve boşta olanların tümünde aynı anda yeni

bağlantılar denenebilir. Gerçekte çalışan kod bu olmasa da meramımızı

anlatmak için kodun şöyle bir şey olduğunu varsayabiliriz:</p>

<example>

for (;;) {<br />

<indent>

for (;;) {<br />

<indent>

fd_set accept_fds;<br />

<br />

FD_ZERO (&amp;accept_fds);<br />

for (i = first_socket; i &lt;= last_socket; ++i) {<br />

<indent>

FD_SET (i, &amp;accept_fds);<br />

</indent>

}<br />

rc = select (last_socket+1, &amp;accept_fds, NULL, NULL, NULL);<br />

if (rc &lt; 1) continue;<br />

new_connection = -1;<br />

for (i = first_socket; i &lt;= last_socket; ++i) {<br />

<indent>

if (FD_ISSET (i, &amp;accept_fds)) {<br />

<indent>

new_connection = accept (i, NULL, NULL);<br />

if (new_connection != -1) break;<br />

</indent>

}<br />

</indent>

}<br />

if (new_connection != -1) break;<br />

</indent>

}<br />

process the new_connection;<br />

</indent>

}

</example>

<p>Bu özet gerçeklenim bir takım açlık sorunlarına sebep olur. Bu

döngünün çalışması sırasında aynı anda çok sayıda çocuk süreç yeniden

çağrılır ve istekler arasında kalan çoğu çocuk da <code>select</code>

ile engellenir. Engellenen tüm bu çocuklar soketlerden herhangi biri

üzerinde tek bir istek göründüğünde <code>select</code> tarafından

uyandırılıp işleme sokulmak üzere döndürülürler (uyandırılan çocuk

sayısı işletim sistemine ve zamanlama ayarlarına göre değişiklik

gösterir). Bunların hepsi döngüye katılıp bağlantı kabul etmeye

(<code>accept</code>) çalışırlar. Fakat içlerinden yalnız biri

(sadece bir bağlantı isteğinin mevcut olduğu varsayımıyla) bunu

başarabilir. Kalanının bağlantı kabul etmesi (<code>accept</code>)

engellenir. Bu durum, bu çocukları istekleri başka başka soketlerden

değil mecburen tek bir soketten kabul etmeye kilitler ve bu soket

üzerinde yeni bir istek belirip uyandırılana kadar bu durumda

kalırlar. Bu açlık sorunu ilk olarak <a

href="http://bugs.apache.org/index/full/467">PR#467</a> sayılı raporla

belgelenmiştir. Bu sorunun en az iki çözümü vardır.</p>

<p>Çözümün biri engellenmeyen soket kullanımıdır. Bu durumda

<code>accept</code> çocukları engellemeyecek ve yapılan bir

bağlantının ardından diğer çocuklar durumları değişmeksizin bağlantı

beklemeye devam edeceklerdir. Fakat bu durum işlemci zamanının boşa

harcanmasına sebep olur. Seçilmiş (<code>select</code>) boşta on

çocuğun olduğunu ve bir bağlantı geldiğini varsayalım. Kalan dokuz

çocuk işine devam edip bağlantı kabul etmeyi (<code>accept</code>)

deneyecek, başarızsız olacak, dönecek başa, tekrar seçilecek

(<code>select</code>) ve böyle hiçbir iş yapmadan dönüp duracaktır. Bu

arada hizmet sunmakta olanlar da işlerini bitirdikten sonra bu

döngüdeki yerlerini alacaklardır. Aynı kutunun içinde boşta bir sürü

işlemciniz (çok işlemcili sistemler) yoksa bu çözüm pek verimli

olmayacaktır.</p>

<p>Diğer çözüm ise Apache tarafından kullanılan çözüm olup, girdiyi

bir iç döngüde sıraya sokmaktır. Döngü aşağıda örneklenmiştir (farklar

vurgulanmıştır):</p>

<example>

for (;;) {<br />

<indent>

<strong>accept_mutex_on ();</strong><br />

for (;;) {<br />

<indent>

fd_set accept_fds;<br />

<br />

FD_ZERO (&amp;accept_fds);<br />

for (i = first_socket; i &lt;= last_socket; ++i) {<br />

<indent>

FD_SET (i, &amp;accept_fds);<br />

</indent>

}<br />

rc = select (last_socket+1, &amp;accept_fds, NULL, NULL, NULL);<br />

if (rc &lt; 1) continue;<br />

new_connection = -1;<br />

for (i = first_socket; i &lt;= last_socket; ++i) {<br />

<indent>

if (FD_ISSET (i, &amp;accept_fds)) {<br />

<indent>

new_connection = accept (i, NULL, NULL);<br />

if (new_connection != -1) break;<br />

</indent>

}<br />

</indent>

}<br />

if (new_connection != -1) break;<br />

</indent>

}<br />

<strong>accept_mutex_off ();</strong><br />

process the new_connection;<br />

</indent>

}

</example>

<p><code>accept_mutex_on</code> ve <code>accept_mutex_off</code> <a

id="serialize" name="serialize">işlevleri</a> bir karşılıklı red

semoforu oluştururlar. Mutekse aynı anda sadece bir çocuk sahip

olabilir. Bu muteksleri gerçeklemek için çeşitli seçenekler vardır.

Seçim, <code>src/conf.h</code> (1.3 öncesi) veya

<code>src/include/ap_config.h</code> (1.3 ve sonrası) dosyasında

tanımlanmıştır. Bazı mimariler bir kilitleme seçeneğine sahip

değildir. Böyle mimarilerde çok sayıda <directive

module="mpm_common">Listen</directive> yönergesi kullanmak güvenilir

olmayacaktır.</p>

<p><directive module="mpm_common">AcceptMutex</directive> yönergesi,

seçilen muteks gerçeklenimini çalışma anında değiştirmek için

kullanılabilir.</p>

<dl>

<dt><code>AcceptMutex flock</code></dt>

<dd>

<p>Bu yöntem, bir kilit dosyasını kilitlemek için

<code>flock(2)</code> sistem çağrısını kullanır (Kilit dosyasının

yeri <directive module="mpm_common" >LockFile</directive>

yönergesiyle belirtilir).</p>

</dd>

<dt><code>AcceptMutex fcntl</code></dt>

<dd>

<p>Bu yöntem, bir kilit dosyasını kilitlemek için

<code>fcntl(2)</code> sistem çağrısını kullanır (Kilit dosyasının

yeri <directive module="mpm_common" >LockFile</directive>

yönergesiyle belirtilir).</p>

</dd>

<dt><code>AcceptMutex sysvsem</code></dt>

<dd>

<p>(1.3 ve sonrası) Bu yöntem muteksi gerçeklemek için SysV tarzı

semaforları kullanır. Maalesef, SysV tarzı semaforların bazı yan

etkileri vardır. Bunlardan biri Apache'nin semaforu temizlemeden

ölme ihtimalidir (<code>ipcs(8)</code> kılavuz sayfasına bakınız).

Diğer biri, CGI'lerin sunucu ile aynı kullanıcı kimliğini

kullanmaları nedeniyle semafor arayüzünün hizmet reddi

saldırılarına açık olmasıdır (<program>suexec</program> veya

<code>cgiwrapper</code> gibi bir şeyler kullanmadıkça bütün

CGI'ler için söz konusudur).</p>

</dd>

<dt><code>AcceptMutex pthread</code></dt>

<dd>

<p>(1.3 ve sonrası) Bu yöntem POSIX mutekslerini kullanır ve POSIX

evreleri belirtiminin tamamen gerçeklendiği mimarilerde çalışması

gerekirse de sadece Solaris (2.5 ve sonrası) üzerinde ve sadece

belli yapılandırmalarla çalışmakta gibi görünmektedir. Bunu

denemişseniz sunucunuzun çöktüğünü ve yanıt vermediğini

görmüşsünüzdür. Sadece duruk içerikli sunucular iyi

çalışmaktadır.</p>

</dd>

<dt><code>AcceptMutex posixsem</code></dt>

<dd>

<p>(2.0 ve sonrası) Bu yöntem POSIX semaforlarını kullanır. Eğer

işlem sırasında bir evre muteks kaynaklı parçalama arızalarıyla

karşı karşıya kalırsa HTTP sunucusunun çökmesiyle semaforun sahibi

kurtarılamaz.</p>

</dd>

</dl>

<p>Eğer sisteminiz yukarıda bahsedilenler dışında başka bir dizgileme

yöntemi kullanıyorsa bununla ilgili kodun APR'ye eklenmesi girilen

zahmete değecektir.</p>

<p>Başka bir çözüm daha vardır ancak döngü kısmen dizgilenmeyeceğinden

(yani belli sayıda sürece izin verilemeyeceğinden) asla

gerçeklenmemiştir. Bu sadece, aynı anda çok sayıda çocuk sürecin

çalışabileceği ve dolayısıyla band genişliğinin tüm yönleriyle

kullanılabileceği çok işlemcili sistemlerde ilginç olabilirdi. Bu

gelecekte incelenmeye değer bir konu olmakla beraber çok sayıda HTTP

sunucusunun aynı anda aynı amaca hizmet edecek şekilde çalışması

standart olarak pek mümkün görülmediğinden bu olasılık çok

düşüktür.</p>

<p>En yüksek başarımı elde etmek için ideal olanı sunucuları

çalıştırırken çok sayıda <directive module="mpm_common"

>Listen</directive> yönergesi kullanmamaktır. Fakat siz yine de

okumaya devam edin.</p>

</section>

<section>

<title><code>accept</code> dizgilemesi - tek soket</title>

<p>Çok soketli sunucular için yukarıda açıklananlar iyi güzel de tek

soketli sunucularda durum ne? Kuramsal olarak, bunların hiçbiriyle bir

sorunları olmaması gerekir. Çünkü yeni bir bağlantı gelene kadar tüm

çocuklar <code>accept(2)</code> ile engellenirler dolayısıyla hiçbir

açlık sorununun ortaya çıkmaması gerekir. Uygulamada ise son

kullanıcıdan gizli olarak, yukarıda engellenmeyen çocuklar çözümünde

bahsedilenle hemen hemen aynı "boşa dönüp durma" davranışı mevcuttur.

Çoğu TCP yığıtı bu yolu gerçeklemiştir. Çekirdek, yeni bir bağlantı

ortaya çıktığında <code>accept</code> ile engellenen tüm süreçleri

uyandırır. Bu süreçlerden bağlantıyı alan kullanıcı bölgesine geçerken

çekirdek içinde döngüde olan diğerleri de yeni bağlantı keşfedilene

kadar uykularına geri dönerler. Bu çekirdek içi döngü, kullanıcı

bölgesindeki kodlara görünür değildir ama bu olmadıkları anlamına

gelmez. Bu durum, çok soketli engellenmeyen çocuklar çözümündeki boşa

döngünün sebep olduğu gereksiz işlemci yükü sorununu içinde

barındırır.</p>

<p>Bununla birlikte, tek soketli durumda bile bundan daha verimli bir

davranış sergileyen bir çok mimari bulduk. Bu aslında hemen hemen her

durumda öntanımlı olarak böyledir. Linux altında yapılan üstünkörü

denemelerde (128MB bellekli çift Pentium pro 166 işlemcili makinede

Linux 2.0.30) tek sokette dizgilemenin dizgilenmemiş duruma göre

saniyede %3 daha az istekle sonuçlandığı gösterilmiştir. Fakat

dizgilenmemiş tek soket durumunda her istekte 100ms'lik ek bir gecikme

olduğu görülmüştür. Bu gecikmenin sebebi muhtemelen uzun mesafeli

hatlar olup sadece yerel ağlarda söz konusudur. Tek soketli

dizgilemeyi geçersiz kılmak için

<code>SINGLE_LISTEN_UNSERIALIZED_ACCEPT</code> tanımlarsanız tek

soketli sunucularda artık dizgileme yapılmayacaktır.</p>

</section>

<section>

<title>Kapatmayı zamana yaymak</title>

<p><a href="http://www.ics.uci.edu/pub/ietf/http/draft-ietf-http-connection-00.txt"

>draft-ietf-http-connection-00.txt</a> taslağının 8. bölümünde

bahsedildiği gibi, bir HTTP sunucusunun protokolü <strong>güvenilir

şekilde</strong> gerçeklemesi için her iki yöndeki iletişimi

birbirinden bağımsız olarak (iki yönlü bir TCP bağlantısının her

yarısını diğerinden bağımsız olarak) kapatması gerekir. Bu olgu başka

sunucular tarafından çoğunlukla dikkate alınmaz fakat Apache'nin 1.2

sürümünden beri gerektiği gibi gerçeklenmektedir.</p>

<p>Bu özellik Apache'ye eklendiğinde Unix'in çeşitli sürümlerinde

uzgörüsüzlükten dolayı bir takım geçici telaş sorunlarına sebep oldu.

TCP belirtimi <code>FIN_WAIT_2</code> durumunda bir zaman aşımından

bahsetmez ama yasaklamaz da. Zaman aşımı olmayan sistemlerde, Apache

1.2 çoğu soketin sonsuza kadar <code>FIN_WAIT_2</code> durumunda

takılıp kalmasına sebep olur. Çoğu durumda, satıcıdan sağlanan en son

TCP/IP yamalarını uygulanarak bu önlenebilir. Satıcının hiçbir yeni

yama dağıtmadığı durumlarda (örneğin, SunOS4 -- bir kaynak lisansı ile

insanlar bunu kendileri yamayabilirse de) bu özelliği devre dışı

bırakmaya karar verdik.</p>

<p>Bunun üstesinden gelmenin iki yolu vardır. Bunlardan biri

<code>SO_LINGER</code> soket seçeneğidir. Bu işin kaderi buymuş gibi

görünürse de çoğu TCP/IP yığıtında bu gerektiği gibi

gerçeklenmemiştir. Bu yığıtlar üzerinde, bu yöntemin, doğru bir

gerçeklenimle bile (örneğin, Linux 2.0.31) sonraki çözümden daha

pahalı olduğu ortaya çıkmıştır.</p>

<p>Çoğunlukla, Apache bunu (<code>http_main.c</code> içindeki)

<code>lingering_close</code> adında bir işlevle gerçekler. Bu işlev

kabaca şöyle görünür:</p>

<example>

void lingering_close (int s)<br />

{<br />

<indent>

char junk_buffer[2048];<br />

<br />

/* gönderen tarafı kapat */<br />

shutdown (s, 1);<br />

<br />

signal (SIGALRM, lingering_death);<br />

alarm (30);<br />

<br />

for (;;) {<br />

<indent>

/* s'i okumak için, 2 saniyelik zaman aşımı ile seç */<br />

select (s for reading, 2 second timeout);<br />

/* Hata oluşmuşsa döngüden çık */<br />

if (error) break;<br />

/* s okumak için hazırsa */<br />

if (s is ready for reading) {<br />

<indent>

if (read (s, junk_buffer, sizeof (junk_buffer)) &lt;= 0) {<br />

<indent>

break;<br />

</indent>

}<br />

/* geri kalan herşey burada */<br />

</indent>

}<br />

</indent>

}<br />

<br />

close (s);<br />

</indent>

}

</example>

<p>Bağlantı sonunda bu doğal olarak biraz daha masrafa yol açar, fakat

güvenilir bir gerçeklenim için bu gereklidir. HTTP/1.1'in daha yaygın

kullanılmaya başlanması ve tüm bağlantıların kalıcı hale gelmesiyle bu

gerçeklenim daha fazla istek üzerinden kendi masrafını

karşılayacaktır. Ateşle oynamak ve bu özelliği devre dışı bırakmak

isterseniz <code>NO_LINGCLOSE</code>'u tanımlayabilirsiniz, fakat bu

asla önerilmez. Özellikle, HTTP/1.1'den itibaren boruhatlı kalıcı

bağlantıların <code>lingering_close</code> kullanmaya başlaması mutlak

bir gerekliliktir (ve <a

href="http://www.w3.org/Protocols/HTTP/Performance/Pipeline.html">

boruhatlı bağlantıların daha hızlı</a> olması nedeniyle bu

bağlantıları desteklemek isteyebilirsiniz).</p>

</section>

<section>

<title>Çetele Dosyası</title>

<p>Apache'nin ana ve alt süreçleri birbirleriyle çetele denen birşey

üzerinden haberleşirler. Bunun en mükemmel şekilde paylaşımlı bellekte

gerçeklenmesi gerekir. Eriştiğimiz veya portlarını ayrıntılı olarak

belirttiğimiz işletim sistemleri için bu, genellikle paylaşımlı bellek

kullanılarak gerçeklenir. Geri kalanlar, öntanımlı olarak bunu bir

disk dosyası kullanarak gerçekler. Bir disk dosyaı yavaş olmanın yanı

sıra güvenilir de değildir (ve daha az özelliğe sahiptir). Mimarinizin

<code>src/main/conf.h</code> dosyasını inceleyin ve

<code>USE_MMAP_SCOREBOARD</code> veya

<code>USE_SHMGET_SCOREBOARD</code>'a bakın. Bu ikisinden birinin (ve

yanı sıra sırasıyla <code>HAVE_MMAP</code> veya

<code>HAVE_SHMGET</code>'in) tanımlanmış olması, sağlanan paylaşımlı

bellek kodunu etkinleştirir. Eğer sisteminiz diğer türdeki paylaşımlı

belleğe sahipse, <code>src/main/http_main.c</code> dosyasını açıp,

Apache'de bu belleği kullanması gereken kanca işlevleri ekleyin (Bize

de bir yama yollayın, lütfen).</p>

<note>Tarihsel bilgi: Apache'nin Linux uyarlaması, Apache'nin 1.2

sürümüne kadar paylaşımlı belleği kullanmaya başlamamıştı. Bu kusur,

Apache'nin Linux üzerindeki erken dönem sürümlerinin davranışlarının

zayıf ve güvenilmez olmasına yol açmıştı.</note>

</section>

<section>

<title>DYNAMIC_MODULE_LIMIT</title>

<p>Devingen olarak yüklenen modülleri kullanmamak niyetindeyseniz

(burayı okuyan ve sunucunuzun başarımını son kırıntısına kadar

arttırmakla ilgilenen biriyseniz bunu düşünmezsiniz), sunucunuzu

derlerken seçenekler arasına <code>-DDYNAMIC_MODULE_LIMIT=0</code>

seçeneğini de ekleyin. Bu suretle, sadece, devingen olarak yüklenen

modüller için ayrılacak belleği kazanmış olacaksınız.</p>

</section>

</section>

<section id="trace">

<title>Ek: Bir çağrı izlemesinin ayrıntılı çözümlemesi</title>

<p>Burada, Solaris 8 üzerinde worker MPM'li Apache 2.0.38'in bir sistem

çağrısı izlenmektedir. Bu izleme şu komutla elde edilmiştir:</p>

<example>

truss -l -p <var>httpd_çocuk_pidi</var>.

</example>

<p><code>-l</code> seçeneği, truss'a hafif bir sürecin yaptığı her

sistem çağrısını (hafif süreç -- HS -- Solaris'in bir çekirdek seviyesi

evreleme biçimi) günlüğe yazmasını söyler.</p>

<p>Diğer sistemlerin sistem çağrılarını izleyen farklı araçları vardır

(<code>strace</code>, <code>ktrace</code>, <code>par</code> gibi).

Bunlar da benzer çıktılar üretirler.</p>

<p>Bu izleme sırasında, bir istemci httpd'den 10 KB'lık duruk bir dosya

talebinde bulunmuştur. Duruk olmayan veya içerik uzlaşımlı isteklerin

izleme kayıtları vahşice (bazı durumlarda epey çirkince) farklı

görünür.</p>

<example>

/67: accept(3, 0x00200BEC, 0x00200C0C, 1) (uykuda...)<br />

/67: accept(3, 0x00200BEC, 0x00200C0C, 1) = 9

</example>

<p>Bu izlemede, dinleyen evre HS #67 içinde çalışmaktadır.</p>

<note><code>accept(2)</code> dizgelemesinin olmayışına dikkat edin.

Özellikle bu platformda worker MPM, çok sayıda portu dinlemedikçe,

öntanımlı olarak dizgeleştirilmemiş bir accept çağrısı kullanır.</note>

<example>

/65: lwp_park(0x00000000, 0) = 0<br />

/67: lwp_unpark(65, 1) = 0

</example>

<p>Bağlantının kabul edilmesiyle, dinleyici evre isteği yerine getirmek

üzere bir worker evresini uyandırır. Bu izlemede, isteği yerine getiren

worker evresi HS #65'e aittir.</p>

<example>

/65: getsockname(9, 0x00200BA4, 0x00200BC4, 1) = 0

</example>

<p>Sanal konakların gerçeklenimi sırasında, Apache'nin, bağlantıları

kabul etmek için kullanılan yerel soket adreslerini bilmesi gerekir.

Çoğu durumda bu çağrıyı bertaraf etmek mümkündür (hiç sanal konağın

olmadığı veya <directive module="mpm_common">Listen</directive>

yönergelerinin mutlak adreslerle kullanıldığı durumlarda). Fakat bu en

iyilemeleri yapmak için henüz bir çaba harcanmamıştır.</p>

<example>

/65: brk(0x002170E8) = 0<br />

/65: brk(0x002190E8) = 0

</example>

<p><code>brk(2)</code> çağrıları devingen bellekten bellek ayırır. httpd

çoğu isteği yerine getirirken özel bellek ayırıcılar

(<code>apr_pool</code> ve <code>apr_bucket_alloc</code>) kullandığından

bunlar bir sistem çağrısı izlemesinde nadiren görünür. Bu izlemede,

httpd henüz yeni başlatıldığından, özel bellek ayırıcıları oluşturmak

için ham bellek bloklarını ayırmak amacıyla <code>malloc(3)</code>

çağrıları yapması gerekir.</p>

<example>

/65: fcntl(9, F_GETFL, 0x00000000) = 2<br />

/65: fstat64(9, 0xFAF7B818) = 0<br />

/65: getsockopt(9, 65535, 8192, 0xFAF7B918, 0xFAF7B910, 2190656) = 0<br />

/65: fstat64(9, 0xFAF7B818) = 0<br />

/65: getsockopt(9, 65535, 8192, 0xFAF7B918, 0xFAF7B914, 2190656) = 0<br />

/65: setsockopt(9, 65535, 8192, 0xFAF7B918, 4, 2190656) = 0<br />

/65: fcntl(9, F_SETFL, 0x00000082) = 0

</example>

<p>Ardından, worker evresi istemciye (dosya tanıtıcısı 9) engellenmeyen

kipte bir bağlantı açar. <code>setsockopt(2)</code>

ve <code>getsockopt(2)</code> çağrıları, Solaris libc'sinin soketler

üzerindeki <code>fcntl(2)</code> çağrısı yanında birer yan etkiden

ibarettirler.</p>

<example>

/65: read(9, " G E T / 1 0 k . h t m".., 8000) = 97

</example>

<p>Worker evresi istemciden isteği okur.</p>

<example>

/65: stat("/var/httpd/apache/httpd-8999/htdocs/10k.html", 0xFAF7B978) = 0<br />

/65: open("/var/httpd/apache/httpd-8999/htdocs/10k.html", O_RDONLY) = 10

</example>

<p>Bu httpd <code>Options FollowSymLinks</code> ve <code>AllowOverride

None</code> ile yapılandırılmıştır. Bu bakımdan, ne istenen dosya ile

sonuçlanan yol üzerindeki her dizinde <code>lstat(2)</code> çağrısına ne

de <code>.htaccess</code> dosyalarına bakılmasına gerek vardır.

<code>stat(2)</code> çağrısı basitçe dosya için şunları doğrulamak

amacıyla yapılır: 1) dosya mevcuttur ve 2) bir dizin değil normal bir

dosyadır.</p>

<example>

/65: sendfilev(0, 9, 0x00200F90, 2, 0xFAF7B53C) = 10269

</example>

<p>Bu örnekte, httpd, istenen dosyayı ve HTTP yanıt başlığını tek bir

<code>sendfilev(2)</code> sistem çağrısı ile göndermektedir. Dosya

gönderim işleminin anlamı sistemden sisteme değişiklik gösterir. Bazı

sistemlerde, <code>sendfile(2)</code> çağrısından önce başlıkları

göndermek için <code>write(2)</code> veya <code>writev(2)</code>

çağrısı yapmak gerekir.</p>

<example>

/65: write(4, " 1 2 7 . 0 . 0 . 1 - ".., 78) = 78

</example>

<p>Bu <code>write(2)</code> çağrısı isteği erişim günlüğüne kaydeder. Bu

izlemede eksik olan tek şey, <code>time(2)</code> çağrısıdır. Apache

1.3'ün aksine, Apache 2.x zamana bakmak için

<code>gettimeofday(3)</code> çağırısını kullanır. Linux ve Solaris gibi

bazı işletim sistemleri, <code>gettimeofday</code> işlevinin, sıradan

bir sistem çağrısından daha fazla götürüsü olmayan en iyilenmiş bir

gerçeklenimine sahiptir.</p>

<example>

/65: shutdown(9, 1, 1) = 0<br />

/65: poll(0xFAF7B980, 1, 2000) = 1<br />

/65: read(9, 0xFAF7BC20, 512) = 0<br />

/65: close(9) = 0

</example>

<p>Burada worker evresi bağlantıyı zamana yaymaktadır.</p>

<example>

/65: close(10) = 0<br />

/65: lwp_park(0x00000000, 0) (uykuda...)

</example>

<p>Son olarak, worker evresi teslim edilen dosyayı kapattıktan sonra

dinleyici evre tarafından başka bir bağlantı atanıncaya kadar beklemeye

alınır.</p>

<example>

/67: accept(3, 0x001FEB74, 0x001FEB94, 1) (uykuda...)

</example>

<p>Bu arada, dinleyici evre bağlantıyı bir worker evresine atar atamaz

başka bir bağlantıyı beklemeye başlar (Mevcut tüm evreler meşgulse

dinleyici evreyi baskılayan worker MPM'nin akış denetim şemasına konu

olur). Bu izlemede görünmüyor olsa da sonraki <code>accept(2)</code>

çağrısı, yeni bağlantı kabul eden worker evresine paralel olarak

yapılabilir (aşırı yük durumlarında normal olarak, bu yapılır).</p>

</section>

</manualpage>